نماز اول وقت

پاسخ سریع به خواسته بزرگان، نشانه احترام و ادب نسبت به آنان است. از این رو، افراد نمازگزار به مجرد شنیدن نوای ملکوتی اذان که اقامه نماز را از جانب خدا اعلان می دارد، همه کارهای خویش را تعطیل کرده، به نماز می ایستند و بویژه به هنگام سحر، خود را پیش از اذان صبح آماده حضور در پیشگاه خدا نموده و زمزمه های عاشقانه خویش را با نسیم سحری در هم می آمیزند، چنانچه قرآن درباره آنان می فرماید:
«وَ بِالْاََسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ» ذاریات؛ 18
و در سحرگاهان از خدا بخشش می طلبند.
امام باقر ـ علیه السلام ـ فرمود
«إنّ فضل الوقت الأوّل علی الاخر کفضل الاخرة علی الدّنیا»
برتری اول وقت بر دیگر وقتها همچون برتری آخرت بر دنیاست.
 

چند نکته عملی

بعضی ازاموری که در حضور قلب در نماز تأثیردارد عبارتند از :  درمواقعی که در منزل نماز می خواندمکان مشخص و ثابتی را برای نماز خود قرار دهد،                                                          وسعی کند در موقع نماز خلوت باشد هنگام وضو برای نماز به خداوند توجه داشته باشد.   درنماز از سجاده ، انگشتر عقیق، و عطر استفاده کند که روایاتی در                                             استحباب آنها نیز رسیده است.  اذکار نماز را با توجه ادا کند و شمرده نماز بخواند.